คำศัพท์ภาษาจีนที่เกี่ยวกับ “ราชวงศ์”
朝代 / 王朝 Cháo dài / Wáng cháo ราชวงศ์ / ราชสำนัก 皇族 Huáng zú ราชนิกุล (ผู้มีเชื้อสายของพระมหากษัตริย์ , ตระกูลที่สืบเชื้อสายมาจากพระมหากษัตริย์) 皇帝 Huáng dì ฮ่องเต้ หรือ พระจักรพรรดิ 皇后 Huáng hòu พระราชินี 皇太后 Huáng tài hòu พระพันปี/พระราชชนนี 国王 Guó wáng พระมหากษัตริย์ พระราชา 王后 Wáng hòu พระราชินี(พระราชา พระมหากษัตริย์) 贵妃 Guì fēi เจ้าจอม/พระสนมเอก 王子 Wáng zǐ พระราชโอรส 公主 Gōng zhǔ พระราชธิดา เจ้าหญิง 王妃 Wáng fēi พระชายา 驸马 / 帝婿 Fù mǎ / Dì xù ราชบุตรเขย 皇冠 Huáng guàn มงกุฎ 大臣 Dà chén เสนาบดี 朝臣 Cháo chén อำมาตย์ 国师 Guó shī ราชครู 嫔妃 Pín fēi นางสนม 圣旨 Shèng zhǐ พระบรมราชโองการ 忠臣 Zhōng chén ตงฉิน(ขุนนางสุจริต) 奸臣 Jiān chén กังฉิน(ขุนนางทุจริต) 昏君 Hūn jūn ทรราช 宦官 / 太监 Huàn guān / Tài jiàn ขันที 官员 Guān yuán ขุนนาง