รายชื่อจังหวัดในประเทศไทย 泰国 76 个府

รูปภาพจาก pixabay.com

      ก่อนอื่นขออธิบายก่อนว่า 曼谷 (Màn gǔ) กรุงเทพมหานครไม่ใช่ จังหวัด府 (Fǔ) แต่เป็นเขตปกครองพิเศษ 特别行政区 (Tè bié xíng zhèng qū) ดังนั้น กรุงเทพมหานครจะไม่เรียกว่า จังหวัดนะคะ  จังหวัดล่าสุด ที่เป็นจังหวัดที่ 76 ของไทย คือ จังหวัดบึงกาฬ 汶干府(Wèn gàn fǔ) ดังนั้น ไทยจึงมีทั้งหมด 76 จังหวัด 2 เขตการปกครองพิเศษ คือ กรุงเทพมหานคร และ เมืองพัทยา芭提雅Bā tí yǎ แต่พัทยา อยู่ในจังหวัดชลบุรี

อีกคำศัพท์หนึ่งที่น่าสนใจ ก็คือ คำว่า 直辖市 (Zhí xiá shì) แปลว่า การปกครองส่วนกลาง หรือ เมืองที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง

ประเทศไทยแบ่งออกเป็น 6 ภาค

泰国分为6个主要地区，包括北部、东北部、中部、东部、西部与南部地区

(Tài guó fēn wéi 6 gè zhǔ yào dì qū, bāo kuò běi bù, dōng běi bù, zhōng bù, dōng bù, xī bù yǔ nán bù dì qū)

รูปภาพจาก pixabay.com

ภาคเหนือ มี 9 จังหวัด 北部9府 (Běi bù 9 fǔ)

1.จังหวัดเชียงราย Chiangrai 清莱府 (Qīng lái fǔ)  

2.จังหวัดเชียงใหม่ Chiangmai 清迈府 (Qīng mài fǔ)

3.จังหวัดน่าน Nan 难府 (Nán fǔ)

4.จังหวัดพะเยา Phayao 帕夭府 (Pà yāo fǔ)
5.จังหวัดแพร่ Phrae 帕府(Pà fǔ)
6.จังหวัดแม่ฮ่องสอน Meahongson 夜丰颂府 (Yè fēng sòng fǔ)
7.จังหวัดลำปาง Lampang 南邦府 (Nán bāng fǔ)
8.จังหวัดลำพูน Lamphun 南奔府 (Nán bēn fǔ)
9.จังหวัดอุตรดิตถ์ Uttaradit 程逸府 (Chéng yì fǔ)

รูปภาพจาก pixabay.com

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมี 20 จังหวัด东北部20府(Dōng běi bù 20 fǔ)

1.จังหวัดกาฬสินธุ์ Kalasin 胶拉信府 (Jiāo lā xìn fǔ)
2.จังหวัดขอนแก่น Khonkaen 坤敬府 (Kūn jìng fǔ)
3.จังหวัดชัยภูมิ Chaiyaphum 猜也奔府 (Cāi yě bēn fǔ)
4.จังหวัดนครพนม Nakonphanom 那空帕农府 (Nà kōng pà nóng fǔ)
5.จังหวัดนครราชสีมา Nakonratchasima 呵叻府 (Hē lè fǔ)
6.จังหวัดบึงกาฬ Bueng Kan 汶干府 (Wèn gān fǔ )
7.จังหวัดบุรีรัมย์ Buriram 武里南府 (Wǔ lǐ nán fǔ)
8.จังหวัดมหาสารคาม Mahassarakham 玛哈沙拉堪府 (Mǎ hā shā lā kān fǔ)
9.จังหวัดมุกดาหาร Mukdahan 莫拉限府 (Mò lā xiàn fǔ)
10.จังหวัดยโสธร  Yasothon 也梭吞府 (Yě suō tūn fǔ)
11.จังหวัดร้อยเอ็ด Roi-et 黎逸府 (Lí yì fǔ)
12.จังหวัดเลย Loei 莱府 (Lái fǔ)
13.จังหวัดสกลนคร Sakonakon 色军府 (Sè jūn fǔ)
14.จังหวัดสุรินทร์ Surin素林府 (Sù lín fǔ)
15.จังหวัดศรีสะเกษ Sisaket 四色菊府 (Sì sè jú fǔ)
16.จังหวัดหนองคาย Nongkhai 廊开府 (Láng kāi fǔ)
17.จังหวัดหนองบัวลำภู Nongbualamphu 农磨喃普府 (Nóng mó nán pǔ fǔ)
18.จังหวัดอุดรธานี Udonthani 乌隆府 (Wū lóng fǔ)
19.จังหวัดอุบลราชธานี Ubonratchathani 乌汶府 (Wū wèn fǔ)
20.จังหวัดอำนาจเจริญ Amnat Charoen 庵纳乍伦府 (Ān nà zhà lún fǔ)

รูปภาพจาก pixabay.com

ภาคกลางมีมี 21 จังหวัด中部21府 (Zhōng bù 21 fǔ) (กรุงเทพมหานครไม่ถือเป็นจังหวัด) 

1.จังหวัดกำแพงเพชร Kamphaengphet 甘烹碧府 (Gān pēng bì fǔ)
2.จังหวัดชัยนาท Chainat 猜纳府 (Cāi nà fǔ)
3.จังหวัดนครนายก Nakhonnayok 那空那育府 (Nà kōng nà yù fǔ)
4.จังหวัดนครปฐม Nakhonpathom 佛统府 (Fó tǒng fǔ)
5.จังหวัดนครสวรรค์ Nakhonsawan 北榄坡府 (Běi lǎn pō fǔ)
6.จังหวัดนนทบุรี Nonthaburi 暖武里府 (Nuǎn wǔ lǐ fǔ)
7.จังหวัดปทุมธานี Pathumthani 巴吞他尼府 (Bā tūn tā ní fǔ)
8.จังหวัดพระนครศรีอยุธยา Ayutthaya 阿育他耶府 (Ā yù tā yé fǔ) / 大城府(Dà chéng fǔ)
9.จังหวัดพิจิตร Phichit 披集府 (Pī jí fǔ)
10.จังหวัดพิษณุโลก Phitsanulok 彭世洛府 (Péng shì luò fǔ)
11.จังหวัดเพชรบูรณ์ Phetchabun 碧差汶府 (Bì chā wèn fǔ)
12.จังหวัดลพบุรี Lopburi 华富里府 (Huá fù lǐ fǔ)
13.จังหวัดสมุทรปราการ Samutprakan 北揽府 (Běi lǎn fǔ)
14.จังหวัดสมุทรสงคราม Samutsongkham 夜功府 (Yè gōng fǔ)
15.จังหวัดสมุทรสาคร Samutsakhon 龙仔厝府 (Lóng zǎi cuò fǔ)
16.จังหวัดสิงห์บุรี Singburi 信武里府 (Xìn wǔ lǐ fǔ)
17.จังหวัดสุโขทัย Sukhothai 素可泰府 (Sù kě tài fǔ)
18.จังหวัดสุพรรณบุรี Suphanburi 素攀武里府 (Sù pān wǔ lǐ fǔ)
19.จังหวัดสระบุรี Saraburi沙拉武里府 (Shā lā wǔ lǐ fǔ)
20.จังหวัดอ่างทอง Angthong 红统府 (Hóng tǒng fǔ)
21.จังหวัดอุทัยธานี Uthaithani 乌泰他尼府 (Wū tài tā ní fǔ)

รูปภาพจาก pixabay.com

ภาคตะวันออกมี 7 จังหวัด 东部7府(Dōng bù 7 fǔ)

1.จังหวัดจันทบุรี Chanthaburi 尖竹汶府(Jiān zhú wèn fǔ)
2.จังหวัดฉะเชิงเทรา Chachoengsao 北柳府(Běi liǔ fǔ)
3.จังหวัดชลบุรี Chonburi 春武里府(Chūn wǔ lǐ fǔ)
4.จังหวัดตราด Trat 哒叻府(Dá lè fǔ)
5.จังหวัดปราจีนบุรี Prachinburi 巴真府(Bā zhēn fǔ)
6.จังหวัดระยอง Rayong 罗勇府(Luó yǒng fǔ)
7.จังหวัดสระแก้ว Sakiao 沙缴府(Shā jiǎo fǔ)

ภาคตะวันตกมี 5 จังหวัด 西部5府(Xī bù 5 fǔ)

1.จังหวัดกาญจนบุรี Kanchanaburi 北碧府Běi bì fǔ

2.จังหวัดตาก Tak 达府 (Dá fǔ)

3.จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ Prachuapkirikan 巴蜀府 (Bā shǔ fǔ)

4.จังหวัดเพชรบุรี Phetchaburi 佛丕府 (Fó pī fǔ)

5.จังหวัดราชบุรี Ratchaburi 叻丕府 (Lè pī fǔ)

รูปภาพจาก pixabay.com

ภาคใต้มี 14 จังหวัด 南部14府(Nán bù 14 fǔ)

1.จังหวัดกระบี่ Krabi 甲米府 (Jiǎ mǐ fǔ)
2.จังหวัดชุมพร Chumphon 春蓬府 (Chūn péng fǔ)
3.จังหวัดตรัง Trang 董里府 (Dǒng lǐ fǔ)
4.จังหวัดนครศรีธรรมราช Nakhonsithammarat 洛坤府 (Luò kūn fǔ)
5.จังหวัดนราธิวาส Narathiwat那拉提瓦府 (Nà lā tí wǎ fǔ)
6.จังหวัดปัตตานี Pattani 北大年府 (Běi dà nián fǔ)
7.จังหวัดพังงา Phangnga 攀牙府 (Pān yá fǔ)
8.จังหวัดพัทลุง Phatthalung博他仑府 (Bó tā lún fǔ)
9.จังหวัดภูเก็ต Phuket 普吉府 (Pǔ jí fǔ)
10.จังหวัดระนอง Ranong 拉廊府 (Lā láng fǔ)
11.จังหวัดสตูล Satun 沙敦府 (Shā dūn fǔ)
12.จังหวัดสงขลา Songkhla 宋卡府 (Sòng kǎ fǔ)
13.จังหวัดสุราษฎร์ธานี Suratthani 素叻他尼府 (Sù lè tā ní fǔ)
14.จังหวัดยะลา Yala 也拉府 (Yě lā fǔ)

💦💦💦💦💦💦💦💦💦

เรียนคำศัพท์ภาษาจีนที่เกี่ยวกับเมืองไทย 泰国

    สำหรับบทความนี้ได้รวบรวมคำศัพท์ที่คิดว่ามีประโยชน์และเกี่ยวกับเมืองไทยของเรามาฝากค่ะ 

泰国 Tài guó ประเทศไทย

暹罗 Xiān luó  สยาม

黄金之地 Huáng jīn zhī dì ดินแดนแห่งทองคำ

素万那普 Sù wàn nà pǔ  สุวรรณภูมิ

佛教 Fó jiào  พุทธศาสนา

佛教国家 Fó jiào guó jiā เมืองพุทธ

佛教之都 Fó jiào zhī dū เมืองแห่งพระพุทธศาสนา

热带国家 Rè dài guó jiā  ประเทศเขตร้อน

泰铢 Tài zhū บาท (สกุลเงินของไทย)

时代 Shí dài ยุค

王朝 Wáng cháo  ราชวงศ์

素可泰王朝 Sù kě tài wáng cháo ราชวงศ์สุโขทัย

阿瑜陀耶王朝 / 大城王朝 Ā yú tuó yé wáng cháo / Dà chéng wáng cháo ราชวงศ์อยุธยา

吞武里王朝 Tūn wǔ lǐ wáng cháo ราชวงศ์ธนบุรี

节基王朝 / 曼谷王朝 Jié jī wáng cháo / màngǔ wángcháo ราชวงศ์จักรี

开国君主 Kāi guó jūn zhǔ ปฐมกษัตริย์

合并 Hé bìng  ถูกผนวก

君为父，民为子 Jūn wéi fù, mín wéi zi พ่อปกครองลูก (พระมหากษัตริย์เป็นพ่อ ประชาชนเป็นลูก)

天之子 Tiān zhī zǐ บุตรแห่งสวรรค์

天王降世 Tiān wáng jiàng shì ราชาแห่งสวรรค์

拉动铜铃 Lā dòng tóng líng สั่นกระดิ่ง

銮王三界 Luán wáng sān jiè ไตรภูมิพระร่วง

释迦摩尼佛 Shì jiā móu ní fó พระพุทธเจ้าศากยมุนี

沦陷 Lún xiàn (ดินแดน) ถูกข้าศึกยึดได้; ตกอยู่ในมือของข้าศึก

藩属 Fān shǔ เมืองขึ้น ;ประเทศบริวาร

攻陷 Gōng xiàn ตีแตก (ถูกครอบครองโดยกองกำลังของศัตรู) ;บุกยึดได้(ฐานของข้าศึก)

兰甘亨大帝时代 Lán gān hēng dà dì shí dài ยุคพ่อขุนรามคำแหง

泰文字母 Tài wén zì mǔ ตัวอักษรไทย

石碑 Shí bēi ศิลาจารึก

兰甘亨石碑 Lán gān hēng shí bēi ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช 

君治民 Jūn zhì mín กษัตริย์ปกครองประชาชน

君主制政权 Jūn zhǔ zhì zhèng quán ระบอบการปกครองที่มีพระมหากษัตริย์มีอำนาจแบบเบ็ดเสร็จ

国王十得 Guó wáng shí dé ทศพิธราชธรรมหรือ ราชธรรม 10 คือ จริยวัตร 10 ประการ ที่พระเจ้าแผ่นดินทรงประพฤติเป็นหลักธรรม ประจำพระองค์ หรือเป็นคุณธรรมประจำตนของผู้ปกครองบ้านเมือง ให้มีความเป็นไปโดยธรรมและยังประโยชน์สุขให้เกิดแก่ประชาชนจนเกิดความชื่นชมยินดี

达信大帝/郑信/ 郑王 Dá xìn dà dì/zhèng xìn / Zhèng wáng พระเจ้าตากสิน

进贡 Jìn gòng ถวายเครื่องราชบรรณาการ

改革 Gǎi gé การปฏิรูป

解除 Jiě chú ล้มเลิก

奴隶制度 Nú lì zhì dù ระบบทาส

劳徒制度 Láo tú zhì dù ระบบไพร่

匍匐 Pú fú หมอบคลาน

民主制度 Mín zhǔ zhì dù ระบอบประชาธิปไตย

君主专制 Jūn zhǔ zhuān zhì สมบูรณาญาสิทธิราชย์ คือ ระบอบการปกครองที่มีกษัตริย์เป็นผู้ปกครองและมีสิทธิ์ขาดในการบริหารประเทศ

君主立宪制 Jūn zhǔ lìxiàn zhì ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ constitutional monarchy เป็นรูปแบบการปกครองในระบอบประชาธิปไตยซึ่งพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขแห่งรัฐโดยไม่ทรงมีบทบาททางการเมืองและทรงอยู่ในขอบเขตของรัฐธรรมนูญไม่ว่าเป็นหรือไม่เป็นลายลักษณ์อักษร

总理 Zǒng lǐ นายกรัฐมนตรี

摄政 Shè zhèng ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ หรือ ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน

前宫 Qián gōng วังหน้า

皇位继承者 Huáng wèi jì chéng zhě ผู้สืบทอดบัลลังก์

野虎队 Yě hǔ duì กองเสือป่า

三色旗 Sān sè qí ธงไตรรงค์

国旗 Guó qí ธงประจำชาติ

宪法 Xiàn fǎ รัฐธรรมนูญ

人民党 Rén mín dǎng คณะราษฎร์

造反/叛逆 Zào fǎn / Pàn nì  กบฏ

造反者/叛逆者 Zào fǎn zhě/ Pàn nì zhě ผู้เป็นกบฏ

暹罗立宪革命 Xiān luó lì xiàn gé mìng การปฏิวัติสยาม

民主纪念碑 Mín zhǔ jì niàn bēi อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย

退位 Tuì wèi สละราชสมบัติ

泰国王位继承 Tài guó wáng wèi jì chéng กฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์

充足经济 Chōng zú jīng jì เศรษฐกิจพอเพียง

 皇家人工降雨 Huáng jiā rén gōng jiàng yǔ โครงการฝนหลวง

失明 Shī míng ตาบอด

假眼 /义眼 Jiǎ yǎn/Yì yǎn ตาเทียม

府 Fǔ  จังหวัด

县 Xiàn  อำเภอ

区 Qū เขต

首都 Shǒu dū เมืองหลวง

曼谷 Màn gǔ กรุงเทพมหานคร

微笑国家 Wēi xiào guó jiā   สยามเมืองยิ้ม

天使之城 Tiān shǐ zhī chéng  เมืองสวรรค์

昭披耶河 Zhāo pī yé hé แม่น้ำเจ้าพระยา

母亲河 Mǔ qīn hé แม่น้ำสายแม่(แม่น้ำอันเปรียบเสมือนมารดาผู้ให้กำเนิด)

泰国湾 Tài guó wān อ่าวไทย

💦💦💦💦💦💦💦💦💦